Holenderski komisarz Frank Timmermans siał burzę przeciwko Polsce wiele razy, aż w końcu z wiatru antypolonizmu zrobiła się burza, która zmiotła marzenia Niderlandczyka o szefowaniu Komisji Europejskiej. Lewicowy premier Włoch Matteo Renzi chciał wzmocnić swoją władzę, zasiał wiatr referendum konstytucyjnego, będąc pewny wygranej, i zebrał burzę porażki i zgilotynowania go jako szefa rządu Italii. Z kolei konserwatywny premier Wielkiej Brytanii zasiał wiatr brexitu i zebrał burzę pakowania manatków z 10 Downing Street. Czy opozycja w Polsce, siejąc wiatr hejtu wobec prezydenta RP, zbierze burzę wyborczej porażki w maju 2020? Źródło:
Przewodniczący odwołany, Zarząd Województwa bez wotum zaufania i absolutorium! | JKR: MG ostrzegał: „KTO SIEJE WIATR TEN, ZBIERA BURZĘ” 30 czerwca 2023 | Echo Dnia Maciej Barwinek 29 czerwca 2023 | infoBusko.pl Jarosław Kruk 29.06.2023 |
Μετάφραση του kto wiatr sieje, zbiera burzę στο λεξικό Πολωνικά - Ελληνικά: όποιος σπέρνει ανέμους, θερίζει θύελλες. Το kto wiatr sieje, zbiera burzę σε μεταφράσεις εντός πλαισίου έχει βρεθεί τουλάχιστον 6 φορές. kto wiatr sieje, zbiera burzę kto mąci, sieje zamieszanie i zamęt naraża się na niemiłe konsekwencje swych własnych poczynań μεταφράσεις kto wiatr sieje, zbiera burzę Προσθήκη όποιος σπέρνει ανέμους, θερίζει θύελλες pl kto mąci, sieje zamieszanie i zamęt naraża się na niemiłe konsekwencje swych własnych poczynań Παρόμοιες φράσεις Kto sieje wiatr, ten zbiera burzę. Kto sieje wiatr, ten zbiera burzę. Αν καλέσεις την ορχήστρα, θα πληρώσεις τον μαέστρο. Kto sieje wiatr, ten zbiera burzę. Ακούγεται πως θερίζεις ό, τι έσπειρες. Kto sieje wiatr, ten zbiera burzę. Όποιος σπέρνει ανέμους, θερίζει θύελλες. Kto sieje wiatr, ten zbiera burzę. Ας κοιμηθεί όπως έστρωσε. Jesli mowa o twojej zonie... " Kto sieje wiatr, ten zbiera burze ". Αν μιλάς για τη γυναίκα σου, σημαίνει πως οι κότες γυρνάνε σπίτι για να κουρνιάσουν. Ο κατάλογος των πιο δημοφιλών ερωτημάτων: 1K, ~2K, ~3K, ~4K, ~5K, ~5-10K, ~10-20K, ~20-50K, ~50-100K, ~100k-200K, ~200-500K, ~1M
Już jego tytuł nawiązuje przecież do słynnego wersetu z Księgi Ozeasza, który w Biblii Tysiąclecia przetłumaczono następująco: „Oni wiatr sieją, zbierać będą burzę”. Dzieło Kramera uświadamia nam jednak przede wszystkim, jak niewiele trzeba, by święta księga (której lektura sprawiać powinna, że stajemy się lepszymi
Hanna Zdanowska, prezydent Łodzi walczy jak lwica o pieniądze na budowę EC1 (szczegóły na stronie Dziennika Łódzkiego) . Walczy w interesie swojego miasta i jego mieszkańców. W grę wchodzi ok. 7 mln. zł. A jak jest w Bełchatowie? Tu o zagrożoną unijną dotację na modernizację oczyszczalni ścieków nie walczy nikt - ani prezes WodKanu, ani pani Prezydent nie kiwnęli nawet palcem w tej sprawie. Decyzję instytucji kontrolującej przyjęli spolegliwie, w mediach krzyczą, że wszystkiemu winni poprzednicy, a spółka i mieszkańcy tracą... Zdanowska bez wahania korzysta z prawnych możliwości, które jej przysługują. Wyczerpała już wszystkie ścieżki procedury odwoławczej i teraz idzie do sądu. Mówi Błażej Moder, dyrektor instytucji EC1 Łódź - Miasto Kultury. - Stanowczo nie zgadzamy się ze stanowiskiem Urzędu Marszałkowskiego i w listopadzie skierujemy skargę do sądu administracyjnego. Nie znajdujemy podstaw formalnych i prawnych do naliczenia korekty. Mamy nadzieje ze sąd podzieli nasze stanowisko odnośnie zaistniałej sytuacji. Czytaj więcej: Zupełnie inną postawę przyjmuje Bełchatów! Gdy Departament Kontroli poinformował o możliwości naliczenia korekty, gdyż podpisany z wykonawcą aneks może stanowić naruszenie, prezes Kopek... organizuje konferencję prasową i obwieszcza, że korekta jest faktem a spółka z winy poprzedników traci ok. 1,5 mln zł. To działanie tym bardziej absurdalne, że spółka dysponuje kilkoma ekspertyzami prawnymi, opracowanymi przez autorytety branżowe oraz z zakresu prawa zamówień publicznych, które podważają taki wniosek Departamentu Kontroli!!! Edward Olszewski i Ryszard Błażejewski wzywali panią Prezydent, by uruchomiła procedurę odwoławczą - wszystko na nic. Prezydent w ogóle na apele wieloletnich prezesów Wod-Kanu, którzy unijne procedury znają na wylot, nie reagowała... Żadnego odwołania nie było. UNIJNE DOFINANSOWANIE DLA WOD-KANU ZAGROŻONE?! Prezes Kopek świadomie działa na szkodę spółki? Czy kontrakt 10, który prezes Kopek "położył" może rozłożyć cały wielki projekt rozbudowy i modernizacji oczyszczalni ścieków? Realizacja tej inwestycji miała zakończyć się w maju br. - mamy listopad, zadanie jest "rozgrzebane", wykonawca zszedł z placu budowy, a prezes Kopek najwyraźniej nie ma pojęcia jak z problemem sobie poradzić. Kłopot w tym, że unijne pieniądze na to zadanie możemy dostać tylko do końca 2015 roku - WodKan może (a nawet MUSI) zrealizować to zadanie w terminie późniejszym tyle, że wtedy nie dostanie już ani złotówki z unijnego portfela. Za wszystko będzie musiał zapłacić ze środków własnych... Skąd ten problem? Nie mamy pewności, bo władze na pytania radnych PLUSa odpowiadają ogólnikowo i wymijająco... Przypuszczamy, że winę za to ponosi kolejne zaniedbanie i niedopełnienie obowiązków przez prezesa Kopka. Otóż: wyłoniony w drodze przetargu wykonawca zwrócił się do WodKanu o tzw. gwarancję płatności - zgodnie z Kodeksem Cywilnym ma do tego prawo. Prezes Kopek z niewyjaśnionych powodów nie daje mu tej gwarancji. Skutek tego jest opłakany - w maju wykonawca schodzi z placu budowy z winy zamawiającego (czyli Wod-Kanu). Gdyby gwarancja płatności została dostarczona WodKan byłby panem sytuacji - wykonawca musiałby dokończyć inwestycję, a spółka mogłaby mu naliczyć kary umowne, które mogły wynieść ok. 1 mln. zł. Lecz w zaistniałej sytuacji mamy niedokończoną inwestycję, koszty poniesione na roboty zabezpieczające po zejściu wykonawcy, konieczność wykonania inwentaryzacji robót i uzgodnienia jej z wykonawcą, i najprawdopodobniej utratę unijnych pieniędzy na to zadanie... Kiedy kontrakt 10 zostanie zakończony? Na stronie internetowej spółki dziś znaleźliśmy informację, że przewidywany termin zakończenia inwestycji to 29 maja 2015. r. Radni PLUSa pytali o to prezesa Kopka - ten poinformował, że w październiku ogłosi przetarg na wykonawcę, który dokończy inwestycję. Mamy listopad, a ogłoszenia nie ma... "Od momentu ogłoszenia przetargu do podpisania umowy może minąć nawet rok - tak było w przypadku kontraktu 9" - informuje Ryszard Błażejewski, który od samego początku pracował przy projekcie. Terminy wydłużają się makabrycznie, a unijne dotacje uciekają nam sprzed nosa... Do jakich szkód doprowadzi Piotr Kopek przez swoją frustrację i ciągłe niedopełnianie obowiązków? Kopek ma pełną świadomość całej gamy błędów, które popełnił, a które kosztować będą miasto ogromne pieniądze. Odpowiedzialność za to ponosi pani prezydent - to ona jest Zgromadzeniem Wspólników spółki Wod-Kan, to ona powołała Radę Nadzorczą, która z kolei powołała Piotra Kopka na prezesa. Czy wyciągnie wobec niego konsekwencje?
Jak jest "wiatr" po grecku? Sprawdź tłumaczenia słowa "wiatr" w słowniku polsko - grecki Glosbe : άνεμος, αέρας, Άνεμος. Przykładowe zdania
Udane testy chińskich i koreańskich rakiet hipersonicznych Sieć Voltaire | Bukareszt (Rumunia) | 25 października 2021 Chinom i Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej udało się (w obu przypadkach przy pierwszej próbie) wystrzelić pocisk hipersoniczny, podczas gdy Stany Zjednoczone wciąż jeszcze próbują. Tylko Rosja dysponuje obecnie hipersoniczną technologią rakietową, co skłania wielu do przekonania, że Moskwa może uzbroić Pekin i Pjongjang. Stany Zjednoczone jednostronnie wycofały się z szeregu umów o ograniczeniu broni jądrowej, zawartych z Rosją. To był poważny błąd. „Financial Times” opublikował właśnie artykuł [1] [2], w którym stwierdzono, że Chiny przeprowadziły w sierpniu br. test broni hipersonicznej podobnej do rosyjskiej rakiety hipersonicznej „Авангард” („Awangarda”). Chiński płatowiec hipersoniczny prawdopodobnie został umieszczony na orbicie za pomocą rakiety dalekiego zasięgu. Następnie zastosowano procedurę hamowania, aby ponownie wprowadzić go w atmosferę ziemską, oraz manewry korygujące, które miały nakierować go na ostateczny cel. Chiński płatowiec kosmiczny może osiągnąć dowolny cel w dowolnym miejscu na planecie. Jego wysoka prędkość drastycznie skraca czas reakcji obrony przeciwrakietowej przeciwnika, gdy płatowiec znajduje się w jej zasięgu, i to do tego stopnia, że prawdopodobieństwo przechwycenia „Awangardy” jest prawie zerowe. Amerykańska „tarcza antyrakietowa” nie jest w stanie oprzeć się pociskom hipersonicznym, które mogą zmieniać parametry swojej trajektorii, czyli są w stanie manewrować. Stany Zjednoczone są całkowicie bezbronne wobec pocisków hipersonicznych, a do tego nie mają jeszcze takiej broni. Jeśli chodzi o Amerykanów i Rosjan, to zazwyczaj pierwsze 3-4 testy zaawansowanej broni nowego typu kończą się niepowodzeniem. Chińczycy osiągnęli swój cel podczas pierwszej próby. Pojawia się tu wiele pytań, w tym również takie: czy istnieje związek między wizytą [asystentki sekretarza stanu w amerykańskim Departamencie Stanu, szefowej Biura ds. Europy i Eurazji] Wiktorii Nuland w Moskwie a chińską próbą? [3] [1] «China’s leap in hypersonic missile technology shakes US intellligence», Demetri Sevastopoulo & Kathlin Hille, Financial Times, October 18, 2021.[3] „"Chiny, Rosja i reszta świata wiedzą, że mamy najpotężniejsze siły zbrojne w historii świata. Proszę się nie niepokoić, że oni (inne kraje) będą w stanie nas przewyższyć" – powiedział [prezydent] Biden w czasie rozmowy z wyborcami w telewizji CNN." – zob. „Biden wątpi, że Rosja przewyższy potencjał wojenny Stanów Zjednoczonych”, RIA Novosti, 22 października 2021.
1. Kto mieczem wojuje, ten od miecza ginie. 2. Z próżnego, i Salomon nie naleje. 3. Kto sieje wiatr, zbiera burzę. 4. Lepsze dobre imię, niż bogactwa hojne. 5. W cudzym oku źdźbło, a w swoim belki nie widzi. 6. Kto pod kim dołki kopie, ten sam w nie wpada. 7. Nie czyń drugiemu, co tobie niemiłe. 8. Kto nie pracuje, ten nie je. 9.
UK PL “Kto sieje wiatr, ten zbiera burzę” – Ola Hnatiuk W dyskusji wywołanej nowelizacją ustawy o IPN zwracano uwagę przede wszystkim na konsekwencje dla stosunków polsko-izraelskich oraz relacji polsko-żydowskich. Umknął przy tym problem relacji polsko-ukraińskich. Informuje o tym powołując się na Obrońcom znowelizowanej ustawy o IPN wydaje się, że jej przeciwnicy nie potrafią czytać ze zrozumieniem oraz że występują przeciwko niej w jednym tylko celu: by szkalować Polskę. Tym samym nie tyle odmawiają im prawa głosu, ile sugerują, że krytycy są niezbyt rozgarnięci oraz że przejawiają złą wolę (choć w domyśle jest tu: nie są prawdziwymi Polakami). Tą drogą toczy się w Polsce od jakiegoś czasu wiele dyskusji, których nie da się już określić mianem debaty – w tej bowiem zakłada się elementarny szacunek dla adwersarza. Trudno też uznać za novum posądzenie o brak patriotyzmu wszystkich tych, którzy ośmielają się twierdzić, że wprowadzenie w życie tej ustawy wpłynie negatywnie zarówno na polskie relacje międzynarodowe, jak i sytuację wewnętrzną. Moim zdaniem jej efekt będzie trwał dłużej niż sama ustawa, nie mówiąc już o dyskusji wokół niej. Jeśli więc zabieram głos w tej sprawie, to bez nadziei, że zostanie on wysłuchany i przeanalizowany przez grono zwolenników ustawy (najprawdopodobniej wejdzie ona w życie jeszcze w tym miesiącu). Chciałabym jednak, aby mój głos usłyszeli ci, którzy krytykując jedne zapisy ustawy, pomijają szkodliwość innych. Widmo banderyzmu Zacznę od kontekstu, w jakim uchwalono ustawę: stało się to dokładnie w pięć dni po wyemitowaniu w programie TVN „Superwizjer”, poświęconego neonazistom i fali wzburzenia, jaka przeszła przez kraj. Prominentni politycy najpierw próbowali dać odpór, a gdy to nie wyszło, postanowili zamieść problem pod dywan. Zaczęło się od powtarzanego z uporem godnym lepszej sprawy, że to „margines marginesu”. Od obrony przechodzili też do ataku: okazało się, że winna jest stacja telewizyjna, gdyż należało natychmiast zawiadomić prokuraturę, a nie czekać wiele miesięcy z emisją materiału (oprócz oczywistej manipulacji, była w tym także insynuacja). Okazało się też, że winna jest PO, za czasów której Duma i Niepodległość uzyskała rejestrację. Przypuszczam, że tego rodzaju „argumentacja” nie przekonała nawet zwolenników ustawy. Wtedy właśnie zapadła decyzja, że należy posłużyć się narzędziem opisywanym przez psychologów jako mechanizm projekcji. W ZSRR w takich wypadkach odpowiadano: „a u was biją murzynów”. Na podorędziu był projekt nowelizacji ustawy, leżący w sejmowej zamrażarce od gorącego lata 2016 roku, kiedy to podjęto uchwałę, że zbrodnie popełnione wobec ludności polskiej na Wołyniu były ludobójstwem. Uchwała ta zdaniem pomysłodawców pozwalała „nadrobić stracone ostatnie dwadzieścia kilka lat, podczas których państwo polskie nie potrafiło we właściwy sposób oddać hołdu pomordowanym Polakom i obywatelom innych narodowości na Wołyniu i Kresach Południowo-Wschodnich II RP”. W ten sposób skwitowano ćwierć wieku trwające wysiłki – podejmowane i na najwyższych szczeblach państwowych, i na poziomie lokalnym, i przez gremia naukowe, i przez reprezentantów społeczeństwa obywatelskiego. Niestety, od tamtej pory przytoczone przekonanie stało się powszechne, podobnie jak twierdzenie, że ukraiński nacjonalizm stanowi zagrożenie dla interesów państwa polskiego. Widmo banderyzmu na tyle przesłania realny obraz Ukrainy i Ukraińców, że coraz trudniej jest dotrzeć z argumentem popartym badaniami ukraińskiej opinii publicznej: Polska i Polacy są krajem i narodem najbardziej lubianym i podziwianym przez Ukraińców. Nie trafia też argument polityczny – do Rady Najwyższej Ukrainy partia nacjonalistyczna nie weszła i nawet populiści nie są w stanie tam nic ugrać antypolską kartą. Argument geopolityczny opatrzony etykietką „doktryna Giedroycia” właśnie ku chwale Ojczyzny odłożono do lamusa. Reasumując uwagi na temat kontekstu: uchwalenie tej ustawy w moim przekonaniu było odwróceniem uwagi od wewnętrznego problemu, jakim jest narastający w Polsce agresywny nacjonalizm i skierowaniem uwagi opinii publicznej na temat, który stał się dyżurnym, jeśli chodzi o polską politykę historyczną: rozliczenie z ukraińskim nacjonalizmem. Spodziewano się ostrej reakcji ze strony ukraińskiej, ale nie z Izraela. Zaiste, kto sieje wiatr, burzę zbiera. Kłamstwo wołyńskie Pora przejść do analizy tekstu. Jak już wspomniałam, w trakcie ubiegłotygodniowej dyskusji krytykowano przede wszystkim zapis art. 55 a rozdziału 6 c (Ochrona dobrego imienia Rzeczypospolitej Polskiej i Narodu Polskiego), w szczególności pytano, „dlaczego ofiary i świadkowie Zagłady mają ważyć słowa, by nie podpaść organom ścigania?”. Wyrażano także wątpliwość co do możliwości ścigania przestępstw z art. 55 a poza granicami kraju (por. w szczególności zamieszczony tu komentarz Zbigniewa Nosowskiego, wskazujący na niejasności oraz możliwości nadużyć). W dyskusji pominięto natomiast zapis z art. 1, w którym do punktu 1 a, określającego zakres działań IPN, po zbrodniach nazistowskich i komunistycznych, a przed innymi przestępstwami stanowiącymi zbrodnie przeciwko pokojowi, ludzkości lub zbrodnie wojenne, dodano zapis: „zbrodnie ukraińskich nacjonalistów i członków ukraińskich formacji kolaborujących z Trzecią Rzeszą Niemiecką”. W punkcie 2 zaś zbrodnie te zdefiniowano jako „czyny popełnione przez ukraińskich nacjonalistów w latach 1925–1950, polegające na stosowaniu przemocy, terroru lub innych form naruszania praw człowieka”, jak też „udział w eksterminacji ludności żydowskiej oraz ludobójstwie na obywatelach II Rzeczypospolitej na terenach Wołynia i Małopolski Wschodniej”. Jak się ma kontrowersyjna nazwa „Małopolska Wschodnia” do 1950 roku – bliżej nie wiadomo. Przypomnę, że ten niemający podstaw historycznych termin wprowadzono w dwudziestoleciu międzywojennym bynajmniej nie tylko po to, by odciąć się od „terminu zaborcy” czyli Galicji, ale przede wszystkim po to, by nawet w nazwie zaznaczyć polskość tych ziem. Biuro Analiz Sejmowych w opinii z 7 listopada 2016 r. stwierdziło, że wniesiona nowelizacja „nie rodzi zastrzeżeń merytorycznych” i „w pełni zasługuje na aprobatę”, uchylając zastrzeżenia poczynione przez Prokuraturę Generalną (w szczególności trudności z definicją prawną pojęcia „ukraiński nacjonalista” oraz ramy czasowe 1925–1950). Na posiedzeniu komisji sejmowej, które odbyło się następnego dnia i na które powołano ekspertów: prof. Włodzimierza Osadczego, prof. Czesława Partacza oraz dr. Wojciecha Muszyńskiego uznano za bezpodstawne zastrzeżenia zgłoszone przez posła PO Marcina Święcickiego. Jeden z inicjatorów nowelizacji, poseł Kukiz ’15 Tomasz Rzymkowski, określił jasno cel: „penalizujemy pojęcie „kłamstwa wołyńskiego”. Nie pozostawił też złudzeń, że penalizacja ta stanie się narzędziem walki politycznej: „często wypowiedzi publiczne, między innymi pana posła [tu chodziło o Marcina Święcickiego – podważają fakt ludobójstwa na Wołyniu i temu między innymi ma służyć ta ustawa, aby te i inne bzdury nie były powtarzane w polskiej przestrzeni publicznej”. Dlatego uważam, że nie ma racji prof. Andrzej Friszke, twierdząc – w oparciu o streszczenie innego posiedzenia komisji – że „ustawę uchwalono, by mieć narzędzie uderzenia w Grossa i podobnymi tematami się zajmujących”. Chodziło nie o Jana Tomasza Grossa. I nie o Wołodymyra Wiatrowycza. Chodziło o wszystkich myślących inaczej, niż nakazuje martyrologiczna wizja dziejów. Można by mnożyć przykłady wypowiedzi, które w świetle ustawy będą podlegać penalizacji. Ścigani mogą być nie tylko publicyści (o czym pisał Zbigniew Nosowski). Ścigane z urzędu czy na podstawie doniesienia organizacji pozarządowej mogą być także osoby – świadkowie historii nagrywani w ramach licznych projektów historii mówionej, jeśli ośmielą się wspomnieć, że byli ofiarami przemocy z rąk Polaków. Od tej pory takie upublicznione nagrania (np. Muzeum Holocaustu w Waszyngtonie, Instytutu Yad Vashem, czy mniej znane, ale na bieżąco uzupełniane kolekcje ukraińskie) będą mogły stać się przedmiotem śledztwa. Ofiara raz jeszcze będzie przechodziła piekło. Właśnie popełniam przestępstwo Na posiedzeniu w listopadzie 2016 r. poseł Tomasz Rzymkowski stwierdził także, że „zamordowanych zostało ponad 160 tysięcy naszych rodaków w wyjątkowo brutalny sposób. Zamordowani oni zostali przez przedstawicieli narodu ukraińskiego […] Wszystkie inne zbrodnie dokonane na narodzie polskim nie miały takiej skali, jak ta dokonana na ludności Wołynia, Małopolski Wschodniej i części województw mieszczących się na terenie dzisiejszych województw lubelskiego i podkarpackiego”. Wypowiedź ta – nawet jeśli zapomnieć na chwilę o uwłaczającym sformułowaniu o dopuszczających się masowych mordów „przedstawicielach narodu ukraińskiego” – nie ma nic wspólnego z wiedzą historyczną: zarówno jeśli chodzi o skalę popełnionych zbrodni, jak i proporcje (wszak według posła Rzymkowskiego wszystkie inne zbrodnie – czyli nazistowskie i komunistyczne – ustępują wobec zbrodni wołyńskiej). Jednak za to właśnie zdanie – w świetle uchwalonej ustawy – można pociągnąć mnie do odpowiedzialności karnej. Dlaczego? Po pierwsze, wypowiedź moja nie jest działalnością naukową, lecz publiczną; po drugie zaś „zaprzecza ustalonym faktom” (proszę bardzo, oto gotowy materiał na donos). Kto będzie decydował o tym, jakie fakty są ustalone i czy wypowiedź pozostaje z nimi w sprzeczności? Eksperci? Przez kogo powoływani? Ekspert powołany przez posła Tomasza Rzymkowskiego, prof. Włodzimierz Osadczy, w trakcie posiedzenia komisji stwierdził: „Obecnie na Ukrainie szerzy się ideologia nacjonalizmu i staje się obowiązującą ideologią państwową. […] Edukacja w duchu banderowskim na Ukrainie trwa od przedszkola do lektur naukowych”. Zaprzeczam temu z całą stanowczością. Czy i za to zostanę pociągnięta do odpowiedzialności karnej? Ukrainiec ≠ nacjonalista Przejdźmy jednak od wymiaru indywidualnego do zbiorowego. Od półtora roku narasta wobec ukraińskiej mniejszości w Polsce agresja słowna, którą można by porównać z nagłym wybuchem antysemickich wypowiedzi w ubiegłym tygodniu. Zrównanie zbrodni nacjonalistów ze zbrodniami nazistowskimi czy komunistycznymi – co uczyniono w ustawie – zwiększy, a nie zmniejszy skalę agresji. Znak równości między słowami Ukrainiec i nacjonalista w publicznych wypowiedziach stał się nagminny. Jaki będzie skutek? W szybkim tempie doprowadzimy do stygmatyzacji nie tylko obywateli polskich pochodzenia ukraińskiego, którzy do dziś żyją z traumą zbrodni komunistycznej, jaką była Akcja Wisła. Teraz – jeśli tylko ośmielą się o niej mówić – zaraz się okaże, że „pomniejszają zbrodnie ukraińskich nacjonalistów”, że „relatywizują”. To przecież powszechna praktyka nie tylko na forach internetowych, ale i w publicznych wypowiedziach niektórych polityków. Teraz ci, pożal się Boże, „tropiciele banderyzmu” dostali poręczne narzędzie. Cóż, ukraińska mniejszość w Polsce jest słaba i bardzo nieliczna. Nieliczna i słaba wskutek represyjnej i asymilacyjnej polityki władz komunistycznych wobec Ukraińców. Nieliczna i milkliwa także wskutek „gęby banderyzmu”, przyprawianej konsekwentnie przez całe powojenne pięćdziesięciolecie. Jedni woleli opuścić kraj, inni woleli się nie wyróżniać. Efekt jest taki, że obywateli polskich ukraińskiego pochodzenia jest w naszym kraju nieco ponad 30 tysięcy. A co z ukraińskimi „uchodźcami” – tym milionem czy dwoma, jak twierdzą urzędujący politycy? (żarty na bok: z oficjalnych danych statystycznych wynika, że migrantów jest kilkaset tysięcy, a status uchodźcy uzyskało zaledwie kilkadziesiąt osób). Oni także będą woleli się nie wyróżniać, tym bardziej, że ich status jest inny niż obywateli polskich. Zawsze jednak mogą zagłosować nogami. Ci bardziej wykształceni czy po prostu bardziej mobilni wybiorą inny kraj. „Niech jadą!” – takie głosy padają coraz częściej. Może skorzystają z tej „dobrej rady”, by tak to eufemistycznie ująć. Wrócą na Ukrainę. Tyle że z nową polską traumą. Czy naprawdę na tym nam zależy? Ludzie dialogu do narożnika Co przyjęcie znowelizowanej ustawy będzie oznaczać dla relacji polsko-ukraińskich? Przede wszystkim kolejne ochłodzenie, choć raczej nie zostaną podjęte kroki analogiczne do tych, jakie poczyniono w Izraelu. Ukraińscy politycy, prezydent i minister spraw zagranicznych studzą emocje. Zamiast to docenić, po stronie polskiej stonowane oświadczenie MSZ Ukrainy oraz wypowiedź prezydenta Poroszenki poczytuje się za słabość. Dlaczego? Zapewne polscy politycy uważają, że Ukraina – tocząca wojnę z Rosją – będzie zmuszona do ustępstw (nota bene, Ukraińców, którzy przypominają o sytuacji swego kraju, strofuje się: „przestańcie się obnosić ze swoją martyrologią!”). Niektórzy twierdzą butnie, że to Ukraina bardziej potrzebuje Polski, niż Polska Ukrainy (jak ostatnio się okazało, Izrael też bardziej potrzebuje Polski). Co to ma wspólnego z partnerstwem strategicznym? Może mi ktoś wytłumaczy, bo ja nie wiem. Na Ukrainie również coraz częściej te stonowane oświadczenia poczytuje się nie za zaletę, a za słabość. Coraz głośniejsi są ci, którzy nawołują do ostrej odpowiedzi. Paradoksem jest, że przyjęcie tej ustawy, jak też ubiegłoroczne wypowiedzi ministra Witolda Waszczykowskiego i prezesa PiS Jarosława Kaczyńskiego, prawdopodobnie w końcu doprowadzą do efektu kumulacji. Wzmocnią nacjonalistów, a ludzi dialogu zepchną w narożnik. Ale w Polsce znowu będzie się twierdzić, że wszystkiemu są winni ukraińscy nacjonaliści. Bo źdźbło w oku bliźniego łatwiej dostrzec niż belkę we własnym. Jeśli zaś chodzi o wymiar historyczny czy kwestię upamiętnienia ofiar, to również ustawa nie przyniesie niczego dobrego. Nastąpi zamrożenie dialogu historyków, bo kto będzie ryzykować przyjazd do Polski? Fakty będą zatem ustalane jednostronnie. Część polityków (by przywołać tylko jedną, już cytowaną wypowiedź posła Kukiz ’15), a także część historyków uważa, że fakty już zostały ustalone. Zatem każdy, kto zechce podjąć nowe badania na ten temat, stanie się potencjalnym przestępcą. Między bajki można włożyć zapis znowelizowanej ustawy (art. 55a, ust. 3), mówiący „Nie popełnia przestępstwa czynu zabronionego określonego w ust. 1 i 2, jeżeli dopuścił się tego czynu w ramach działalności artystycznej lub naukowej”. To martwy przepis. Nie tylko autor, ale i wydawca takiej książki czy artykułu narażać się będzie na długotrwałe postępowanie sądowe. Nie o wstawanie z kolan zatem chodzi, lecz o pełzającą cenzurę – najpierw dotyczącą jednej kwestii, co do której panuje ogólna zgoda (nie dla „polskich obozów śmierci”), potem następnej, w której właśnie zapanowała ogólnonarodowa zgoda (zbrodnia wołyńska jako ludobójstwo). Ani się nie obejrzymy, jak nie będzie wolno podważyć przewodniej roli partii. PS. Jestem profesorem Uniwersytetu Warszawskiego, profesorem i członkiem Rady Naukowej Instytutu Slawistyki PAN oraz członkiem Polskiego PEN Clubu. Wymienione instytucje macierzyste nie ponoszą jednak odpowiedzialności za moje słowa – i wnoszę o niepociąganie ich do odpowiedzialności karnej. Ola (Aleksandra) Hnatiuk – ukrainistka, tłumaczka, doktor habilitowany nauk humanistycznych, profesor nadzwyczajny w Instytucie Slawistyki PAN, profesor nadzwyczajny w Studium Europy Wschodniej Uniwersytetu Warszawskiego. W latach 2006–2010 radca Ambasady RP w Kijowie. Autorka wielu książek, “Pożegnanie z imperium. Ukraińskie dyskusje o tożsamości”, “Odwaga i strach” (opowieść o losach lwowskiej inteligencji podczas II wojny światowej).
KTO SIEJE WIATR ZBIERA BURZĘ: najświeższe informacje, zdjęcia, video o KTO SIEJE WIATR ZBIERA BURZĘ; Kto sieje wiatr, ten zbiera burzę
Blog Kto sieje wiatr, zbiera burzę Moja znajoma po wieczornej kłótni z mężem przyszła następnego dnia do pracy spóźniona i rozdrażniona. Potem było już tylko gorzej. Klienci, których obsługiwała byli tego dnia wyjątkowo nieuprzejmi i roszczeniowi, a na koniec wylądowała na dywaniku u szefa, który skrytykował jej metody pracy. Wracała do domu smutna, zła i tak wyczerpana; szła ze spuszczona głową i nie zauważyła pędzącego samochodu, który oblał ja woda z z nas zdarzają się przykre rzeczy, ale dlaczego tak się dzieje, że często „nieszczęścia chodzą parami” a jeszcze częściej działa jakieś tajemnicze prawo serii niefortunnych zdarzeń”? Czy jest to tylko zbieg okoliczności, czy sami tworzymy negatywną rzeczywistość?Myśli zawsze są połączone z emocjami. Czy jeśli powiemy sobie:” mam zły dzień i nic mi się nie udaje” to jest to tylko myśl, czy samospełniająca się przepowiednia?Jeżeli jesteśmy źli lub poirytowani, inni (często podświadomie) reagują na nasze emocje i „odpłacają” tym samym. „Kto sieje wiatr, zbiera burzę”. W jednym z moich ulubionych filmów „Dzień świstaka”, główny bohater utknął w pętli czasu. Topiąc smutki w alkoholu pyta poznanych przy barze mężczyzn:– Czy zdarzyło wam się kiedyś przeżywać w kółko ten sam dzień?– Właśnie tak wygląda nasz życie – na temat świata i nas samych często są pułapką, która powoduje, że tkwimy w określonej sytuacji nawet wtedy, kiedy rzeczywistość nas uwiera; trzymamy się kurczowo starych schematów, utartych ścieżek ; na przykład tej samej pracy, mimo, że szczerze jej nie znosimy (gdzie ja teraz znajdę lepszą, jest kryzys, mam swoje lata i kto mnie teraz zechce) nie dopuszczając nawet do siebie myśli, że zasługujemy na coś taka przypowieść o żeglarzu, który w czasie sztormu wypadł za burtę i cała noc spędził trzymając się kurczowo swojej łodzi. Deszcz siekał go w twarz, wiatr rozwiewał włosy, a zimna woda doprowadziła go do skrajnego wyziębienia. Trząsł się nie tylko z zimna ale i ze strachu, bo bał się, że zaatakują go rekiny. Kiedy wzeszło słońce, zauważył, że jego łódź przydryfowała do brzegu i przez cały czas znajdował się kilka metrów od suchego często desperacko trzymamy się dawnego życia, nawet jeśli ono mocna daje się nam się we znaki? Skupiając się na walce o „przetrwanie” i sparaliżowani strachem nie dostrzegamy, że nowa rzeczywistość jest tuż obok, w zasięgu ręki. Kiedy walczymy z życiem, ono walczy z nami. Dawno temu nie mogłam nauczyć się pływać. Słowa mojego instruktora zapadły mi w pamięć. – „Zamiast walczyć z tą wodą, spróbuj się jej poddać” i bardzo szybko się nauczyłam. Zawsze przypominam sobie to zdanie, kiedy wydaje się, że okoliczności „sprzysięgły się przeciwko mnie”.Kiedy „odpuszczam” i przestaję nerwowo pociągać za sznurki poplątanego kłębka, sprawy, jak za dotknięciem magii ”same” zaczynają się układać, ukazując swój ukryty (pod powierzchnią zdarzeń) sens.
Kto sieje wiatr ten zbiera burzę Moderatorzy: Jockey, merss. Strona 3 z 8 [ Posty: 111 ] Przejdź na stron
W miastach Warmii i Mazur od kilku dni trwają protesty przeciwko decyzji Trybunału Konstytucyjnego, iż aborcja eugeniczna jest niezgodna z Konstytucją. Towarzyszą im wulgarne okrzyki i plakaty: "Wypier..." i "Jeb... PiS". Na kościele Bogarodzicy Dziewicy Matki na olsztyńskich Jarotach ktoś namalował napis „J#b** PiS!”. Podczas niedzielnego marszu wokół olsztyńskiej katedry była próba wtargnięcia na Mszę. Protestujący w Iławie pod wodzą posłanki Moniki Falej atakowali kościół w Iławie wydzierając się: "Jebab.. PiS!". Działacze Konfederacji utworzyli łańcuch broniąc dostęp do kościoła. Posłanka Falej zgłosiła, że jeden z mężczyzn "naruszył jej cielesność". Znicze zapłonęły pod siedzibą bura poselskiego posła Jerzego Małeckiego w Piszu. Ułożono przy nich napisy: „MACIE KREW NA RĘKACH”, „PiS off” oraz tekst: „Zakaz aborcji nie jest ochroną życia. Ochroną życia jest: pomaganie matkom, niepełnosprawnym, ubogim rodzinom, chorym i umierającym oraz innym potrzebującym”.W reakcji grupa osób odmawiała różaniec oraz ustawiła napis: ZAPAL LAMPKĘ OFIAROM ABORCJI i rysunkiem serca z płodem w pod swoją siedzibą poseł Jerzy Małecki skomentował na swoim fb:„Dzisiaj wieczorem aktyw partyjny Platformy Obywatelskiej zapalił pod moim biurem znicze, aby uczcić pamięć abortowanych dzieci. Ten ważny gest budzi mój głęboki szacunek. Kilkadziesiąt lat zabijania najmniejszych z nas odchodzi w przeszłość, a dokonane zbrodnie zasługują na stosowne upamiętnienie. Dziękuję młodym ludziom za wrażliwość wyrażaną hasłami, których logiczność i kulturalna polszczyzna od lat budzą respekt w debacie publicznej. Dziękuję piskiej Policji za zapewnienie porządku w tym trudnym czasie, a uczestnikom zgromadzenia za brak incydentów i zdyscyplinowaną reakcję na komunikaty funkcjonariuszy o konieczności zachowania dystansu. Dziękuję firmującemu tej inicjatywie panu Mariusz Trupacz - szefowi swojego kolejnego ugrupowania, który ponownie wykazał się sprawną organizację tego typu ważnych lokalnych Jest to przykład współpracy , gdy razem możemy powalczyć o lepszy los dzieci nienarodzonych./dziekuję za inspiracje Tomasz Rzymkowski/.Dodajmy, że poseł Jerzy Małecki był jednym z sygnatariuszy wniosku do TK o zbadanie, czy ustawa dopuszczająca aborcję eugeniczną jest zgodna z Konstytucją. Niedawno został zawieszony w prawach członka klubu parlamentarnego PiS z powodu głosowania przeciw noweli ustawy o ochronie Trupacz organizator protestu odpisał posłowi:Panowie świetne poczucie humoru. Róbcie jak uważacie. To, że macie swoje zdanie rozumiem. Uszanujcie jednak zdanie i stanowisko innych nie zakłamując rzeczywistosci. Przekladanie tabliczek z napisami swiadczacych o waszej racji nijak sie miało do się kogo chcecie oszukać. Ludzie uszanowali wasze zdanie, nie przeszkadzali wam w odmawianiu różanca tylko po co te kłamstwa i pokazywanie rzekomego waszego poparcia w ilosci zapalonych zniczy. Śmieszne to i żenujące. Dobrze że są filmiki i profilu posła wywiązała się polemika pomiędzy uczestnikami protestu oraz różańca. Oto próbka:Piotr OlszakTak było! Mariusz Trupacz wyraził zrozumienie i zapalił znicz. To piękne że troska o dzieci z zespołem Downa ( bo takie były najczęściej abortowane) potrafi połączyć ponad podziałami!Magda RogińskaJak można tak kłamać. DOSTAWIENIE swojej tabliczki nie zmieni celu w jakim te znicze zostały postawione dzisiaj przez tyle kobiet i wspierających je mężczyzn…Wpisom towarzyszyły zdjęcia:KTO SIEJE WIATR, ZBIERA BURZĘ (Komentarz)Co pozytywnie zaskakuje, to kulturalna forma protestu i sporu w miastach Warmii i Mazur. Ani jedno wulgarne słowo nie padło. Pisz, Iława, Ostróda, Elbląg i Olsztyn, pod tym względem, to wyjątek. W całym kraju, począwszy od Warszawy jesteśmy świadkami agresji i wulgarności, demonstranci niosą olbrzymie bannery i skandują ich treść: „WYPIER….” i Jeb.. PiS”. Tłum jest agresywny, nakręcany przez lewicowe aktywistki i posłanki, na policjantów lecą kamienie. W niedzielę celem ataków mają być kościoły. Na kolejne dni zapowiadane są kolejne formy protestu, włącznie z korkowaniem autami że aborcja eugeniczna nie powinna być dopuszczalna w cywilizowanym państwie. Wszystkie poprzednie składy TK z prof. Andrzejem Zollem i prof. Andrzejem Rzeplińskim, jako przewodniczącymi, zawsze opowiadały się za ochroną nienarodzonego dziecka. (ten ostatni w wywiadzie dla Wyborczej w 2016 roku powiedział: „Nieważne, jak byśmy próbowali to elegancko nazwać, aborcja jest zabójstwem".Jednocześnie podzielam opinię Pawła Trudnowskiego, prezes Klubu Jagielońskiego o słabej legitymizacji ostatniej decyzji TK. „Rządzący powinni byli pochylić się nad oddolnymi inicjatywami, które zakazywały aborcji eugenicznej. Gdyby taki projekt przeszedł przez Sejm i Senat, został podpisany przez Prezydenta, a później ewentualnie został skierowany do Trybunału, który potwierdziłby konstytucyjność zmiany – druga strona sporu po prostu nie miałaby argumentów. Decyzja musiałaby zostać przez nią zaakceptowana. Teraz mamy do czynienia z zupełnie inną, bardzo niestabilną sytuacją” – podsumował prezes Klubu Jagiellońskiego, który jak i ja obawia się mści się sposób w jaki uchwalono nowelę ustawy o ochronie zwierząt. Napisana „na kolanie” przez młodzieżówkę PiS-u, nie była w ogóle skonsultowana z ekspertami, reprezentacją rolników a nawet z ministrem rolnictwa! Została przeprowadzona przez Sejm błyskawicznie, przy pomocy totalnej opozycji, której tym razem ten tryb nie demokratycznym państwie miejscem właściwym do rozstrzygnięcia takich sporów jest parlament. Posłowie powinni więc, zamiast wyprowadzać ludzi na ulicę w okresie epidemii, domagać się natychmiastowego uruchomienia procedury legislacyjnej, która ma wypracować nową ustawę o ochronie życia z uwzględnieniem kompromisu, o którym mówi poseł Bolesław Piecha i poseł Artur Dziambor, dopuszczającego aborcję, gdy uszkodzenie płodu nie budzi żadnych wątpliwości i jest ciężkie (przysłowiowe dziecko bez mózgu).Jest dla mnie aż nadto oczywiste, że posłowie totalnej opozycji, która od 2014 roku nie jest w stanie wygrać żadnych demokratycznych wyborów, odebrali ten wybuch społeczny po wyroku TK, jak wystrzał Aurory, który wreszcie może doprowadzić do obalenia legalnej władzy. Tym bardziej że lada dzień znów z traktorami na drogi wyjadą rolnicy, demonstrują też antycovidowcy. W efekcie epidemia rozszaleje się na dobre, tak jak w Hiszpanii, po demonstracjach feministek. Może to w sumie przekroczyć masę krytyczną i doprowadzić do rewolucji z ofiarami w ludziach i zniszczeniami mienia na dużą sieje wiatr, zbiera burzę. Zapłacimy SochaPS. Pisałem ten komentarz przed wiedzą o marszu protestu wokół olsztyńskiej bazyliki, w niedzielę w godzinach W marszu wzięły udział dziesiątki młodych ludzi, głównie kobiet. Zgromadzeni nieśli hasła, np: "Moje ciało, mój wybór", "Kim jesteście żeby skazywać nas na piekło?" czy też "Życie jest sztuką wyboru. Czym jest bez niego"? oraz plakaty z rysunkiem ukrzyżowanej kobiety w filmów na i nie widać polityków, czy aktywistów KOD-u. Natomiast w relacji redakcji czytamy, że : "Wśród demonstrantów można było zobaczyć działaczy (a nawet posłów PO), np. K. Lenkiwcza i P. Papke". (Chyba chodzi o Konrada Lenkiewicza? - przypis Na zdjęciu na widać posła PO Pawła Papke i posłankę Monikę Falej z partii Razem). Z filmów i zdjęć nie wynika, iż miała miejsce próba wtargnięcia do katedry, jak np w Poznaniu, gdzie protestujący wtargnęli do katedry podczas Mszy, przerywając ją. Natomiast twierdzi, iż to dzięki temu, że wejścia do katedry pilnowała policja i wierni. Rozmawiałem z jednym z pilnujących drzwi katedry. Oto co mi opowiedział: - W marszu uczestniczyło około 500 osób, w tym ok. 20-30 z Antify z Warszawy, był z nimi specjalista od gier ulicznych. Do katedry usiłowały wejść dwie kobiety w wieku ok. 28 lat i mężczyzna w wieku ok. 25 lat z transparentem. Ten transparent mu wyrwaliśmy. Mężczyzna stanął na wysokości chóru odwrócony plecami do ołtarza. Proboszcz Andrzej Lesiński poprosił go o opuszczenie katedry i przy naszej pomocy opuścił on katedrę. Kobiety weszły z rozłożonymi parasolkami, ale zostały wyprowadzone. Policja spisała te osoby. Olsztyńskiej policja potwierdza portalowi przyjęcie zgłoszenia o próbie wtargnięcia do katedry 39-letniej kobiety, uczestniczki marszu:W niedzielę olsztyńscy policjanci interweniowali w stosunku do kilkunastu uczestników marszu, przy czym kilkunastokrotnie zwracali oni uwagę osobom przebywającym w rejonie Starego Miasta i ul. Dąbrowszczaków w Olsztynie. Funkcjonariusze wielokrotnie informowali uczestników marszu że jest to niezgodne z obowiązującymi przepisami, stanowi zagrożenie ze względu na stan epidemii i wzywali do rozejścia się. Funkcjonariusze wylegitymowali 12 osób. Łącznie policjanci sporządzili 5 wniosków o ukaranie do sądu, które dotyczą udziału w nielegalnym zgromadzeniu oraz zakłóceniu porządku publicznego. Policjanci wielokrotnie uprzedzali pozostałych uczestników marszu o konsekwencjach oraz odpowiedzialności karnej z którą mogą się spotkać w przypadku naruszenia obowiązującego prawa w przypadku zakłócenia przebiegu interweniowali wobec 39-latki, która wg zgłoszenia chciała przeszkodzić w mszy, natomiast po uprzedzeniu jej o odpowiedzialności karnej osoba ta opuściła kościół. Funkcjonariusze z interwencji sporządzili stosowną dokumentację. Policjanci będą prowadzić czynności sprawdzające w tej sprawie mające na celu wyjaśnienie, czy doszło do popełnienia przestępstwa z art. 195 Rafał ProkopczykZ kolei na portalu umieszczono film, z którego wynika że drzwi katedry pilnowali przedstawiciele Olsztyńskiego Męskiego Różańca Świętego oraz radny wojewódzki Prawa i Sprawiedliwości, komendant wojewódzki OHP, pełnomocnik wojewody d. społeczeństwa obywatelskiego i szef Komitetu Miejskiego PiS w Olsztynie Dariusz Rudnik. Gdy mijająca go kobieta krzyczała „chcemy zdrowia, nie zdrowasiek” Rudnik i towarzyszący mu mężczyźni krzyczeli „Hitlerjugend”. Radny wdał się również w dyskusję z manifestującymi kobietami, mówiąc że "Wasze zdanie nas nie interesuje", "Jak nie chcesz mieć dzieci, to nie musisz. Nie jesteś wiatropylna", z kolei do jednego z mężczyzn stojących przy wejściu do kościoła powiedział: "Nie dyskutuj z nimi, bo mają wyprany mózg". Na filmie na zarejestrowano jedno wulgarne hasło podczas marszu ( je pominęła) :Za to ofiarą aktu wandalizmu padł Kościół Bogarodzicy Dziewicy Matki na olsztyńskich Jarotach. Nieznani sprawcy namalowali wulgarne hasło na ścianie obok drzwi wejściowych kościoła. Podobne hasła i akty wandalizmu przejawiały się w innych miastach, Krakowie czy Warszawie. Wandale napisali na ścianie kościoła „J#b** PiS!”. Parafia zawiadomiła policję. Napis został już usunięty.
.